Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Παράφυση έρωτας


Σε ερωτεύτηκα χωρίς να το ζητήσω, σ΄αγάπησα χωρίς να το ζητήσω και μετά...χωρίσαμε χωρίς να το ζητήσω και πάλι. Για αυτό και εγώ την επόμενη φορά θα το ζητήσω, θα ζητήσω να μην πληγωθώ.

Σαν παιδία, βλέπουν μακριά και απορούν ο ήλιος που κρύβεται μετά τη δύση του, από που έρχονται τα μωρά και τι θα γίνει όταν μεγαλώσουν. Απορούν πως είναι το φιλί, πως αγαπάνε οι μεγάλοι και τι γίνεται τα βράδια με κλειστό το φως. Εμείς ακόμη σαν παιδία τις ίδιες απορίες κουβαλάμε, ακόμη δεν μεταφράσαμε το φιλί ούτε μάθαμε να αγαπάμε, και όταν το φως κλείνει τότε μονάχα σε νοιώθω.

Μεγαλώσαμε, αγαπήσαμε, μάθαμε να φιλάμε και ακόμη δεν σε έμαθα, ακόμη δεν με έμαθες. Το χω παράπονο, όπως εσύ έτσι και ΄γω, όπως καθένας μας δεν αγαπάμε το ίδιο. Πάντα κάποιος πιότερο θα αγαπάει απ΄τους δυο μας, πότε θα γίνει το ίδιο να αγαπάμε και οι δυο;
Ερωτευόμαστε τρελά, κλαιμε κρυφά, αγαπάμε γλυκά, θυμώνουμε, προδωνομαστε, κάνουμε όνειρα τις νύχτες όταν πιούμε...μαζί να κοιμηθούμε. Εκείνο το πρώτο φιλί, το πρώτο άγγιγμα, εκείνο το πρώτο βράδυ που τολμάμε να νοιώσουμε ο ένας τον άλλο.

Μπορεί να το κάνει ένα κορίτσι με ένα άλλο κορίτσι, ένα αγόρι με ένα άλλο αγόρι, και μπορεί να το κάνει και ένα κορίτσι με ένα αγόρι. Από το στόμα ενός 7-χρόνου κοριτσιού όταν ρωτήθηκε τι είναι το σεξ. Τόσο αποστομωτικό, αφοπλιστικότατο! Και να που τα παιδιά ξέρουν πως είναι να αγαπάς, ναι ξέρουν και τι γίνεται μετά την αγάπη, τι είναι ο έρωτας και το σεξ! Εμείς όμως ακόμη προσπαθούμε! Που χάσαμε το δρόμο;
Σε έρωτες και αγάπες μεσολαβήσαμε, αλλά τι κρατήσαμε;

Ένα κορίτσι με ένα άλλο κορίτσι, η λέξη λεσβία της ήταν άγνωστη, οι λέξεις παράφυση και έρωτας, ακόμη και ο συνδυασμός των δυο μαζί.
Ένα αγόρι με ένα άλλο αγόρι! Τόσο απλά, τόσο όμορφα, τόσο ανθρώπινα!

Αυτό είναι η αγάπη! Η αποδοχή, η ελευθέρια να είσαι αυτός που είσαι σε ένα κόσμο που ζητά από΄ σένα να είσαι κάτι άλλο. Μακάρι η 7-χρονη αυτή καρδιά να μην δηλητηριαστεί ποτέ με λέξεις και ιδέες του κόσμου στην προσπάθεια να την κάνουν όπως πρέπει να΄ναι! Λέξεις όπως λεσβία, ομοφυλόφιλος, παράφυση μακάρι να μην μπουν ποτέ στο λεξιλόγιο της.

Και τότε, όταν  μεγαλώσει και όταν η καρδιά της ακόμη θα χτυπά στα 7, θα γνωρίσει αυτό το αγόρι...αυτό το κορίτσι....αυτό τον άνθρωπο που θα κάνει την καρδιά της να σκιρτήσει για πρώτη φορά. Και τότε δεν θα μεσολαβήσει σε έρωτες και αγάπες. Τότε απλά θα ερωτευτεί και θα αγαπήσει σαν μικρό παιδί!
Στην Άντρια μου. 
                               εγώ και η Άντρια μου πέρσι το καλοκαίρι

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Εδώ ΠολυΤαμείο, εδώ ΠολυΤαμείο !

 
Σας μιλά ο αυτόματος τηλεφωνητής του Προεδρικού Μεγάρου, παρακαλώ:
Για Πελατειακές σχέσεις με το Κόμμα  ...................................................πιέστε 1
Για ρουσφέτι στη Δημόσια Υπηρεσία ......................................................πιέστε 2
Για επιπρόσθετα επιδόματα ένδυσης / υπόδησης / φραπέ-cappuccino.....πιέστε 3
Για ψήφο εμπιστοσύνης στο ¨Και τώρα, και πάντα¨................................ πιέστε 4
Αν νομίζεται ότι ζείτε πριν την ΠΕΡΕΣΤΡΟΙΚΑ .....................................πιέστε 5

38 χρόνια μετά το πολυτεχνείο παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ!



Σαν 38χρονη γεροντοκόρη που περιμένει γαμπρό με συνοικέσιο, μετά την μεταπολίτευση της τάξανε δημοκρατία, της τάξανε σοσιαλισμό και ακόμη οδεύει στον καπιταλισμό! Τον γέρο λαδά της γειτονιάς θα παντρευτεί, για να της φαει την προίκα, με προξενιό που θα της κανονίσει η θεία από την Γερμανία με μακρινούς συγγενείς από την Γαλλία καλεσμένους

.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Μια πάπια μα ποια πάπια, Μια πάπια τρομερή!


Ο Άλφρεντ λοιπόν, ο Παπ(ι)α-δοπουλάκης ήταν μια χαρούμενη και δαιμόνια πάπια. Παπιαδόπουλο όμως δεν μπορείς να τον πεις, επειδή έτσι έλεγα τον πατέρα του τον γέρο πάπια που διοικούσε παλιά τη λίμνη, πριν πάρουν την εξουσία τα βατράχια. Ο γέρο πάπιας κληροδότησε στον Άλφρεντ την βαριά ευθύνη να σώσει τη λίμνη από τα κόκκινα βατράχια.

Ο Άλφρεντ σαν δαιμόνια και έξυπνη πάπια που ήταν, ήταν πεπεισμένος πως τα κόκκινα βατράχια (είδος υπό εξαφάνιση, αφού μόνο τα πράσινα έχουν απομείνει στον κόσμο) είχαν σκοπό να βάλουν φωτιά στη λίμνη.

Κάλεσε τότε τον καλό του φίλο, τον Αβέρωφ τον Ασβό, να τον βοηθήσει. Ο Ασβός δεν κατοικούσε στη λίμνη αλλά που και που κατέβαινε να βοηθήσει. Είχε και αυτός ανεπτυγμένο το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, κληροδότημα από τον πατέρα του επίσης! (BOING)
Η μοίρα λοιπόν της λίμνης βρισκόταν στα χέρια τους! Και εξελικτικά να το δεις η σειρά πάει κάπως έτσι, αμφίβια, πτηνά, θηλαστικά. Άρα ήταν ¨εκ φύσεως ανώτεροι¨.   

Και ξεκίνησε τότε η μεγάλη αντιπαράθεση. Τα βατράχια κάτω από τον μεγάλο Κυπρίνο, τον κόκκινο φρύνο, συσπειρώνονταν και οργανώνονταν ολονυχτίς. Να σας θυμίσω επειδή τα βατράχια πάντοτε χαρακτηρίζονταν από μια μανία καταδίωξης, ήταν πανέτοιμα και αυτή τη φορά!

Ο Άλφρεντ φυσικά χρησιμοποίησα όλες τις τεχνικές μιας ¨πάπιας¨. Καλά διδαγμένος από τον πατέρα του γνώριζε την τέχνη της τρομοκρατίας και της προπαγάνδας. Αγαπούσε πολύ το φακό, όπου φακός εκεί και ο Άλφρεντ  να σπέρνει τον πανικό με τρελές δηλώσεις....¨τα βατράχια θα βάλουν φωτιά στη λίμνη¨, ¨πέφτει πέφτει ο ουρανός τρέξτε να σωθείτε¨  (αυτό είναι από άλλο παραμύθι αλλά μου αρέσει πολύ).

Αλλά φαίνεται να ξεχνούσε πως και τα βατράχια κατοικούσαν εκεί, άρα γιατί να κάψουν το σπίτι τους? Πόσο αυτοκαταστροφικά ήταν για να κάψουν και τη δική τους λίμνη! Γιατί η λίμνη ήταν και δική τους.

Συμπερασματικά η βιοποικιλότητα είναι ακόμη ένας μύθος!  Τα διάφορα ζωικά είδη δεν μπορούν και δεν πρέπει να αναμειγνύονται. Έτσι λοιπόν και οι μπλε άνθρωποι πρέπει να μένουν μακριά από τους κόκκινους , και αυτοί με τη σειρά τους μακριά από τους πράσινους ανθρώπους!
Και αν κάποτε βρεθούν στην ίδια λίμνη τότε ας της βάλουν φωτιά!
(Υ.Γ. το έχουν ήδη κάνει, ονομάζεται πραξικόπημα/ εισβολή).


Για όλους τους φίλους που είναι γεννημένοι εκεί γύρω στη δεκαετία του 80 παραθέτω αυτό το link    
http://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_Jodocus_Kwak
 

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Silent night....crystal night!

73 χρόνια πριν, στις 9 Νοέμβριου 1938 το αντισημιτικό μένος των ναζί έλαβε εκτεταμένες διαστάσεις για πρώτη φορά . Μετά από 5 αδολφικά χρόνια στην εξουσία το αντίεβραϊκό κλίμα είχε αρχίσει ήδη να καλλιεργείται. Στην πόλη της Νυρεμβέργης το 1935 θεσπίστηκαν μια σειρά νόμων, οι οποίοι υποβίβαζαν τους Εβραίους σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αλλά όλα απείχαν ακόμα αρκετά από τις θηριωδίες που θα επακολουθούσαν.
Η προειδοποιητική βολή δόθηκε το 1938. Αφορμή στάθηκε η δολοφονία ενός γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από τον Χέρσελ Γκρίνσπαν, ένα εβραίο πολωνικής καταγωγής.
Δυο ημέρες αργότερα ένα κύμα αντισημιτικών πογκρόμ λεηλατεί χιλιάδες εβραϊκά καταστήματα και συναγωγές και λιντσάρει εκατοντάδες Εβραίους. Η νύχτα αυτή πέρασε στην ιστορία ως ‘’η Νύχτα των κρυστάλλων’’ από τα θραύσματα των εκατοντάδων κατεστραμμένων εβραϊκών καταστημάτων.
Η Νύχτα των κρυστάλλων σηματοδοτεί την απαρχή του μεγαλύτερου εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας, αυτό του ολοκαυτώματος…
Και  88* χρόνια μετά από αυτό, οι ένθερμοι υποστηρικτές χρωματισμένων και ακραίων απόψεων ακόμη πιστεύουν και διαιωνίζουν τις φυλετικές, ταξικές, πολιτικές, θρησκευτικές και άλλες διαφορές ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος.
Σε μια εποχή που ο κόσμος αλλάζει συθέμελα, το τελευταίο που ίσως καταφέρει να επιβιώσει είναι το δικό μας ματαιόδοξο ανθρώπινο είδος, αν το αφήσουμε! για να το καταφέρουμε όμως αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε την πανανθρώπινη ιστορία που μας ενώνει και να ακολουθήσουμε τις προσταγές της .
Το να είσαι ή το να παραμείνεις άνθρωπος δεν είναι δύσκολο, φτάνει να μην πιστεύεις σε ένα θεό που σου ζητά να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς για αυτόν, να μην ακολουθείς ένα δόγμα που αυτοαποκαλείται σαν ανώτερο όλων των άλλων, να μην ακολουθείς ένα πολιτικό σύστημα που στην κορυφή του βρίσκεται μόνο ένας και να μην μιλάς μια γλώσσα που θεωρεί όλες τις άλλες κατώτερες !
Πίστευε σε ένα θεό που είναι ανθρώπινος, ακολούθα ένα ανθρωπιστικό δόγμα, και μίλα μια γλώσσα που απευθύνεται σε ανθρώπους!
Γιατί το να είσαι άνθρωπος είναι το ανώτερο όλων των αγαθών !


*ο αριθμός 88 χρησιμοποιείται σαν ένα από τα νέα σύμβολα των νέο-ναζί, αφού το όγδοο γράμμα του γερμανικού αλφαβήτου είναι το H, έτσι με το 88 γίνεται συμβολική αναφορά στον χαιρετισμό Heil Hitler.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

UTOPIA BAY


Ο υπουργός  Άμυνας σε αμερικανική φρεγάτα στη Λεμεσό (NATO CIA Προδοσία οεοοο ?),
Ο πρόεδρος να κρύβεται πίσω από τον Shimon Peres για να αντεπεξέλθει στις Τουρκικές απειλές (viva viva Palestina οεοοο ?).
Και όλα αυτά στην παρουσία μιας Αριστερής κυβέρνησης! Κάποιος να τους υημήσει πως η δικιά μου αριστερά δεν είναι έτσι !
Πόσο εύκολα αλλάζουν οι εποχές !
Πόσο εύκολα αλλάζουν οι συνειδήσεις !  


Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ο Ναπολέοντας, ο Σνόουμπολ και τα άλλα γουρούνια


Η ιστορία του Ναπολέοντα και του Σνόουμπολ ποτέ δεν υπήρξε τόσο επίκαιρη όσο αυτούς τους τελευταίους μήνες. Ποτέ δεν είχα δει πόσο ζωντανό ήταν το χρώμα της προπαγάνδας στην μικρή μας χώρα όσο αυτούς τους τελευταίους μήνες. Μια έκρηξη, δύο γουρούνια και μια ακυβέρνητη φάρμα από ζώα, πόσο απέχει η μικρή μας χώρα από αυτό που περιγράφει με μαεστρία ο Όργουελ ?  

Μεγαλωμένος σε ένα πολωμένο πολιτικά αστικό περιβάλλον δεν έχεις και πολλές ευκαιρίες να αντιληφθείς την πολιτική πραγματικότητα και τις σκοπιμότητες που εξελίσσονται γύρω σου, σαν να οδηγάς στην ομίχλη και να μην μπορείς να διακρίνεις τι υπάρχει στα δέκα μέτρα μακριά, οδηγώντας με τυφλή πίστη.

Και ξαφνικά ένα πρωί του Ιουλίου μια έκρηξη διώχνει την ομίχλη μακριά, αντιλαμβάνεσαι πως η φάρμα στην οποία κατοικείς είναι ακυβέρνητη, και πως η προπαγάνδα έρχεται σε πολλά χρώματα.

Μερικές ημέρες αργότερα, ο Ναπολέοντας πρέπει να υπερασπισθεί τη θέση του, να κατοχυρώσει την εξουσία που κατέχει, και ξεκινά τότε να σπέρνει τα πραξικοπηματικά σενάρια. Να αποπροσανατολίζει τα άλλα ζώα θυμίζοντας τους τι έγινε 37 χρόνια πριν, αγνοώντας επιδεικτικά και μειώνοντας τη σοβαρότητα του γεγονότος που έπληξε τη χώρα αφήνοντας 13 νεκρούς μια εβδομάδα νωρίτερα.

Τα άλλα γουρούνια που διεκδικούσαν την εξουσία βρήκαν το άνοιγμα που έψαχναν και ξεκίνησαν να βάλλουν ασταμάτητα..... ξαφνικά ο ανθρώπινος πόνος έγινε το κυρίως μέλημα τους.

Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στην πιο σουρεαλιστική νύχτα του φετινού καλοκαιριού. Μέσα από τις πύλες του προεδρικού η κόκκινη προπαγάνδα του Ναπολέοντα οργίαζε, ¨γιορταζόταν¨ η καταδίκη του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, λες και όσοι ήταν έξω από τις πύλες το είχαν ξεχάσει.

Έξω φυσικά από τις πύλες του προεδρικού κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος αυτού που συνέβαινε. Ο ανθρώπινος πόνος είχε οδηγήσει εκεί χιλιάδες πολίτες να διαμαρτυρηθούν, να φωνάξουν και να εκφράσουν την οργή τους για το σάπιο μας σύστημα. Παράλληλα όμως με αυτούς εμφανίσθηκαν τα άλλα γουρούνια από τη φάρμα , κουβαλώντας μαζί τους την μπλε και την μαύρη προπαγάνδα τους.

Η μαύρη προπαγάνδα ήταν σχεδόν διασκεδαστική, αν δεν σε τρόμαζε, τότε σε διασκέδαζε, μικρά αμούστακα αγοράκια να παρελαύνουν σαν άλλοι αναγεννόμενοι φοίνικες για μιαν ¨Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών¨.

Η μπλε προπαγάνδα φυσικά, όπως πάντα ήταν πιο ύπουλη, πότιζε με μίσος τη βραδιά και πόλωνε ακόμη περισσότερο το κλήμα σε σημείο που μέσα στη όλη παραλογία δικαιολογούσες οποιαδήποτε ακρότητα και αν άκουγες.

Και τότε ξαφνικά η ομίχλη χάθηκε, και εγώ σαν όλα τα ζώα τις φάρμας ήμουν εκεί γιατί θύμωσα, γιατί πόνεσα, γιατί κάτι μέσα μου έσπασε εκείνο το πρωί του Ιούλη. Όμως δεν θα άφηνα κανένα γουρούνι να χρωματίσει το δικό μου πόνο κόκκινο, μπλε ή μαύρο!
Δεν θα άφηνα κανένα γουρούνι να με ταίσει άλλα ψέματα.

Όταν όμως φύγει η ομίχλη τότε ξεκινάς πραγματικά να φοβάσαι για το μετά αυτής της φάρμας, γιατί από γουρούνια χορτάσαμε! Άλλα ζώα δεν υπάρχουν?
                                    ο Ναπολέον και ο Σνόουμπολ

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ


Θα ήθελα να προσθέσω το μικρό αυτό εγχειρίδιο, ούτως ώστε τα επόμενα γουρούνια να γνωρίζουν τη σωστή θέση και λειτουργία βασικών υποστατικών στη φάρμα.