Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Καληνύχτα

....ήθελα να σε καληνυχτήσω, για αυτό σου γράφω αυτό, να σου πω πως σ΄αγαπώ αλλά θέλω να πάψω να σ΄αγαπώ. Να θυμάσε πως η αγάπη μου για εσένα θα κοιμάται και θα ξυπνά, θα πετάει στα σύννεφα και θα τραγουδά τα βράδια, χωρίς παρέα, δεν θέλει παρέα. Και εκείνο το κοματι της καρδιάς μου που είχε το όνομα σου θα μείνει άδειο, θα το κρατήσω άδειο για να σου θημίζω πως ήτανε δικο σου!    λοιπόν καληνύχτα και ελπίζω να πάψω να σ΄αγαπώ !                     


Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Πόσα στοιχίζει ?


«η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη» - αυτό το έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές, και κάπου ίσως να κρύβει και κάποια αλήθεια. Μερικές φορές όμως η ανθρώπινη ζωή έχει τιμή. Σκεφτείτε τις ασφάλειες ή την εμπορία οργάνων. Πως καθορίζεται αυτή η «τιμή» και  αν αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ?
45 εκατομμύρια ευρώ!
Για να φτάσουν στον αριθμό αυτό, οι ειδικοί στις ιταλικές ασφαλιστικές εταιρείες έχουν λάβει υπόψη πολλά στοιχεία. Για παράδειγμα, ένα γυναικείο ωάριο κοστίζει 7000 ευρώ, οι γυναίκες ηλικίας 18 έως 25 ετών μπορούν να δωρίζουν / δίνουν ωάρια μέχρι και τέσσερις φορές ετησίως  = 224 000 . Ακόμη το μητρικό γάλα μπορεί να πωληθεί, αν μια λεχώνα το πωλήσει μπορεί να πάρει μέχρι και 15 000 €. Οι ασφαλιστές έχουν καταφέρει να καθορίσουν και τις «τιμές » για διάφορα ανθρώπινα όργανα: πνεύμονας  - 116 χιλιάδες, νεφρός – 92 χιλιάδες, καρδία – 57 χιλιάδες .

3 εκατομμύρια ευρώ!
Για ποιο ποσό εκτιμούν οι άνθρωποι την ανθρώπινη ζωή? Την τιμή μιας «μέσης στατιστικά» ζωής προσπαθούν να καθορίσουν οι ασφαλιστές με την βοήθεια ενός τρικ. Παραθέτουν την εξής ερώτηση: «Φανταστείτε ότι εργάζεστε σε ένα εργοτάξιο με ακόμη 10 000 εργάτες, ένας από τους οποίους θα πεθάνει σήμερα. Πόσα λεφτά είστε διατεθειμένοι να δώσετε για να μειώσετε τον κίνδυνο?». Αν ο κάθε ερωτούμενος είναι έτοιμος να δώσει, κατά μέσω όρο 300 ευρώ για ένα συμβολικό δέκα-χίλιαρο από ανθρώπινες ζωές (περιλαμβανομένης και της δικής του), αυτό σημαίνει πως ένας «ολόκληρος» άνθρωπος θα στοίχιζε 3 εκατομμύρια ευρώ.
Η τιμή των πλουσίων.
Στην περίπτωση δολοφονίας, ο ένοχος πρέπει να πληρώσει την ταφή και να αναλάβει τις οικονομικές υποχρεώσεις του θύματος – για παράδειγμα ανατροφή τέκνων. Άρα τα χαμένα έσοδα και οι «χαμένες χρήσεις» που θα είχε το θύμα έχουν σημασία για το δικαστήριο. Ναι, είναι φρικτά ανήθικο, ότι οι πλούσιοι εκτιμούνται πιο-ακριβά από τους φτωχούς. Με τα δεδομένα αυτά ένας 35-χρόνος ιατρός με ετήσιο εισόδημα 76.000 ευρώ  «αξίζει» 2.27 εκατομμύρια ευρώ , όσο τρεις 43-χρόνες νοσοκόμες, ή όσο 80 ινδοί, με μέσο ετήσιο εισόδημα 950 ευρώ ετησίως.

Χαμένα χρόνια.
Η Γερμανική υπηρεσία για το Περιβάλλον εισήγαγε την έννοια «χαμένα χρόνια». Αν κάποιος που έχει εισπνεύσει επικίνδυνα αέρια, αρρωστήσει από άσθμα ή πεθάνει νωρίς, σύμφωνα με την υπηρεσία του αναλογούν 50.000 ευρώ για κάθε «χαμένη» χρονιά. Οι υπολογισμοί για «ολόκληρη ζωή» δίνουν ένα μέσω άθροισμα στο 1 εκατομμύριο ευρώ. 
Η τιμή του ανθρώπινου σώματος.
Κάποιος άνθρωπος, που χάνει κάποιο όργανο σε ατύχημα, έχει το δικαίωμα αποζημίωσης. Το μέγεθος αυτής της αποζημίωσης εξαρτάται από παρόμοιες περιπτώσεις που αποζημιώθηκαν στο παρελθόν, από την ιατρική εμπειρία και από την απόφαση του δικαστηρίου. Μελετητές από την Αυστρία παρέλαβαν 5 000 δικαστικές αποφάσεις για αποζημιώσεις, από Γερμανικά και Αυστριακά δικαστήρια, και κατάφεραν να καθορίσουν την «μέση τιμή» των ανθρωπίνων σωματικών μελών. Αν αθροιστούν οι δικοί τους υπολογισμοί, η μέση τιμή για ένα άνθρωπο έιναι ακριβώς 1 709 683 ευρώ.
1 ανθρώπινη ζωή = 12 φώτα τροχαίας
1.2 εκατομμύρια ευρώ: τόσα «κοστίζει» μια ανθρώπινη ζωή, αυτό είναι το ποσό που θα κέρδιζε στα παραγωγικά χρόνια εργασίας του ένας άνθρωπος. Συμπερασματικά, αξίζει να τοποθετηθούν δέκα νέα φώτα τροχαίας από 120 000 ευρώ το καθένα, αν μ αυτό το τρόπο αποφευχθεί ένα θανατηφόρο δυστύχημα. 10 x 120 000 = 1.2 εκατομμύρια.

Τα όργανα μας – κάτω από 1 εκατομμύριο ευρώ
14 Μολδαβοί «κέρδισαν» από 3 000 ευρώ, πωλώντας ένα από τους δύο τους νεφρούς, όπως πληροφορούμαστε  από την αναφορά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το 2003. οι τιμές στο εμπόριο οργάνων κυμαίνονται αισθητά, όμως ένα είναι ξεκάθαρο, αφού δεν υπάρχουν αρκετοί δότες οργάνων, πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στην μαύρη αγορά, όπου τους περιμένουν παράνομοι οργανισμοί και trafficking. Αν κάποιος απεγνωσμένος άνθρωπος αποφασίσει να πωλήσει όλα του τα όργανα στην μαύρη αγορά, η «τιμή» σίγουρα θα παραμείνει κάτω από 1 εκατομμύριο ευρώ.

Παιδί για 800 ευρώ
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταχωρήσει 21 400 θύματα εμπορίας κατά το 2006. 80% των οποίων είχε οδηγηθεί στην αναγκαστική πορνεία. Η Διεθνής αμνηστία, υπολογίζει πως τα θύματα ανέρχονται σε 500 000. και σε αυτή την φρικτή «επιχείρηση» είναι δύσκολο να καθοριστεί η ακριβής «τιμή» ενός ανθρώπου. Στο Πακιστάν για παράδειγμα, μπορείς να αγοράσεις ένα παιδί με 800 ευρώ. Μερικές φορές οι «έμποροι ανθρώπων» πωλούν τα κοριτσάκια για μερικές χιλιάδες ευρώ.

Όσο πιο παλιά, τόσο πιο φτηνά
Ο Ιησούς είχε πωληθεί μόνο για 30 αργύρια. Περίπου 2 000 σεστέροι (νομίσματα) κόστιζε ένας σκλάβος κατά την πρώτη μ.Χ. χιλιετία. Αυτό αντιστοιχούσε με το τον μισθό ενός πολεμιστή για δύο χρόνια, και σήμερα θα αντιστοιχούσε σε 48 000 ευρώ περίπου. Στο πέρασμα των αιώνων η τιμή των σκλάβων ποικίλει σημαντικά.
Κοστίζουμε πιο λίγο από 10 ευρώ…
Από τα ΜΜΕ διαρκώς μαθαίνουμε ότι, άνθρωποι χάνουν την ζωή τους σε ληστείες, διαρρήξεις, κλοπές για μερικές δεκάδες ευρώ ή δολάρια. Επιστήμονες έχουν κάνει ένα κυνικό υπολογισμό για το «κόστος» των υλικών από τα οποία αποτελείται ο ανθρώπινος οργανισμός: νερό, πρωτείνες, λίπος, υδατάνθρακες, μεταλλικά στοιχεία.
Αποδεικνύεται πως η «δεδομένη τιμή» για το ανθρώπινο σώμα είναι όντως κάτω από 10 ευρώ.
Όχι, δεν υπάρχει «τιμή» !  
Κάπου μεταξύ των 10 ευρώ και των 45 εκατομμυρίων, είναι οφθαλμοφανές πως η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να πάρει μια «τιμή». Γεγονός είναι όμως πως ανάλογα με την ιστορική στιγμή και την ηλικία, η ανθρώπινη ζωή κάποτε είναι πού φτηνή. Οι απάνθρωπες στατιστικές και οι ασφαλιστές λένε, ότι με την ηλικία οι άνθρωποι και τα αυτοκίνητα χάνουν από την αξία τους, ενώ το κρασί και το ουίσκι κερδίζουν. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι εξοντώθηκαν σε στρατόπεδα  και πέθαναν σε μάχες, ενώ στις τελευταίες ειρηνικές δεκαετίες στην Ευρώπη η ανθρώπινη ζωή εκτιμάτε πιο – πολύ. Μακάρι στο σύντομο μέλλον να καταφέρουμε να συμβεί αυτό παντού στον πλανήτη.

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Swim freely

Lately every time I finish (aka ejaculate), alone-with company or with more company I catch my self thinking. What would this little fishes looked like as humans! What’s the equivalent for maternity clock for men? If there is such a think, because I don’t thing the father role was ever meant to exist in nature. Does the daddy dog stay along enough after the shagging? Nop, he just disappears after the fucking is over, well same goes for the Homo sapiens males.
Then what is this weird feeling I get? Well when you are a kid you have everything right, play all day, eat, sleep, the end! As you grow older society just fucks your priorities. The play is called job-work-carrier, the eat becomes a quicky at McDonalds and the sleep is 5 hours per day, or 6 in a good night lately. Pictures of beautiful people, with beautiful partners, beautiful houses, beautiful kids and dogs. Did I mention that the dogs are beautiful as well? Mostly Labradors or at the worst case a golden retriever.
Then the you starts to process all that information that society was shoving down your throat the last 30 years of your existence. You start questioning your life! When will I get the beautiful partner, house, kids and even the dog? You can’t say no, if you say your are fucked, the same society will cast you out of the play….well you cant say yes either because all those things are not you. Then if the answer is no why do those little fishes always remind me that they have the potential to be little humans? Major brain wave – for those fishes to become humans we need little eggs as well, and thus we go back to the beautiful partner we mentioned earlier (the one I don’t have by choice). Why do all of us have to leave their genetic mark on the planet? What happens to people that didn’t? What was different in their life than the people that did….did they live less, or were they unhappy?
And on the other side of the wall the question appears, if I was a little fishy would I like me to be the fish-dad? Guess not! Well am a good friend, an ok brother, a bearable lover but not father material. Don’t get me wrong I like kids, they are fun to be around, but how can you have one of your own? You know you can’t return it back to the factory if you don’t like it, there is no guaranty and you don’t get your money back.
THEN WHAT’S THAT LITTLE VOICE ALL ABOUT?
Are we actually programmed by nature to get to the father stage and am just ignoring it?
Well am not ready to answer at any of my questions yet, so I just hope my little fishys will continue to swim freely.





(If you actually read this then you have a lot of free time).

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

να μου κάνει πα πα πα


Κάποτε περιμέναμε για κάτι...το μικρό διάλειμμα των 15 λεπτών στο δημοτικό, τον Αϊ Βασίλη με τα δώρα που ξέραμε ποιος τα πλήρωνε, την τελική γιορτή για να σηματοδότηση το καλοκαίρι, κάποτε κάτι περιμέναμε.
Περιμέναμε να μεγαλώσουμε, τι ακριβώς νομίζαμε ότι θα μας περίμενε μετά το μεγάλωμα? Ο κόσμος των ονείρων μας η ο κόσμος που θα φτιάχναμε με τα όνειρα μας.
Τελικά ίσως το καλύτερο κατοικίδιο να είναι το παπάκι, να μου κάνει πα, να μου κάνει πα πα πα. Ίσως και ένα κουνελάκι να μου κουνάει τα αυτιά.
Και δεν μου καίγεται καρφί αν μεγάλωσα, δεν μου αρέσει ο κόσμος των μεγάλων....ίσως να ξανάρθει όταν θα χω πια χαθεί και θα με έχουν θάψει και θα έχω μαραθεί.
Κι ας μην σου καίγεται καρφί κι ας συνήθισες και εσύ.

                            μια ψυχή απόκοσμη που έπρεπε να αποδράσει
 
Θυμόμαστε μεγάλους ανθρώπους σαν το Νικόλα, ο μοναδικός που κατάφερε να αποδράσει από ένα ψεύτικο κόσμο πριν τον καταπιεί, μια ψυχή απόκοσμη που δεν ανήκε εδώ στα γήινα. Σε όσους έκαναν καριέρα και δίσκους πατώντας στη δουλειά του να τους θυμίσω πως ο Νικόλας αν και Άσιμος έγινε Διάσημος και Αθάνατος!