Έχουμε πλέον εισέλθει επίσημα στην «Εποχή της Κρίσης». Τα σημάδια της δεν σε αφήνουν να την αγνοήσεις άλλο - Το κόμμα της εξουσίας καταποντίζεται, η αντιπολίτευση κατηγορείται για εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων, το κράτος υπάρχει για τις τράπεζες, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς χάνεται, η ανεργία εκτοξεύεται. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη αλλά το αν αυτή θα γίνει με ένα βήμα μπροστά ή με ένα βήμα πίσω εξαρτάται από τη στάση του καθενός από εμάς. Κανείς δεν είναι τόσο αδύναμος για να μην έχει επίπτωση η τελική στάση που θα πάρει.
Συμφωνώ με αυτούς που εκτιμούν ότι η Ευρώπη έχει πάρει μια πορεία εκτροπής από τις δημοκρατικές καταστατικές της αρχές και επιστρέφει σε προπολεμικές ατμόσφαιρες επιθετικότητας. Οι εποχές που ζούμε θυμίζουν τα γεγονότα που προηγήθηκαν των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ του 1929, και την άνοδο του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη.
Η σημερινή πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν διαφέρει και πολύ από τα ταραγμένα χρόνια του περασμένου αιώνα που μας οδήγησαν εδώ. Η έλλειψη εμπιστοσύνης που χαρακτήριζε τον κάθε πρωτόγονο για την γειτονική του φυλή, αυτή η δυσπιστία που νομίζαμε πως είχαμε ξεπεράσει χάρη σε ψηφίσματα, σε αμνηστίες και στους διεθνείς οργανισμούς μας που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγυρίζει μαζί με την κρίση. Που και αυτή με τη σειρά της εξελίσσεται ραγδαία σε πόλεμο.
Τα σημάδια των καιρών μας προειδοποιούν! Οι εποχές που ζούμε ευνοούν και προωθούν την άνθιση του ολοκληρωτισμού. Ο ολοκληρωτισμός έχει πολλές μορφές, υπάρχει ο κρατικός ολοκληρωτισμός, του κεφαλαίου, της θρησκείας, ενός πολιτιστικού ρεύματος, της κοινωνικής άποψης. Η κοινωνική καταστροφή αυξάνει το αγελαίο ένστικτο. Η έλλειψη προσανατολισμού αντισταθμίζεται με το αρχέτυπο ένστικτο επιβίωσης. Κάθε λαός που βρίσκει τον εαυτό του σε συνθήκες απόγνωσης, πανικού και φόβου, έλκετε από σύμβολα της τάξης και από «εθνοσωτήρες», από ολοκληρωτικά μοντέλα που θα επιλύσουν τα προβλήματα του ελευθερώνοντας τον από τις ευθύνες του. Σε τέτοιες συνθήκες διάχυτου φόβου το άτομο εξαφανίζεται ολοκληρωτικά.
Νέα ρεύματα ιδεών εμφανίζονται διαρκώς στην ιστορία. Η ανθρώπινη όμως αισιοδοξία και βιασύνη έχει την τάση να μετατρέπει τις ιδέες αυτές σε «σωτήριο» σχέδιο, που με τη σειρά του απέχει πολύ από την αρχική ιδέα από την οποία εμπνεύστηκε. Αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης είναι ότι το μεγάλο αυτό σχέδιο αποτυγχάνει - και μοναδική αιτία για αυτό είναι ότι ο άνθρωπος είναι μια αποτυχία! Γι’ αυτό το μόνο που έχουμε ανάγκη είναι η κοινή λογική για να αρχίσουμε να διορθώνουμε τον εαυτό μας. Συμπερασματικά θα ήταν επιθυμητό πλέον να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε πια να βασιζόμαστε σε ξενόφερτες πολιτικές αυθεντίες και σε μικροκομματικά συμφέροντα. Θα έπρεπε να μας έχει γίνει αντιληπτό ως τώρα πως το πνεύμα ενός έθνους μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο με αλλαγή στη στάση των ατόμων που το αποτελούν.
Συμφωνώ με αυτούς που εκτιμούν ότι η Ευρώπη έχει πάρει μια πορεία εκτροπής από τις δημοκρατικές καταστατικές της αρχές και επιστρέφει σε προπολεμικές ατμόσφαιρες επιθετικότητας. Οι εποχές που ζούμε θυμίζουν τα γεγονότα που προηγήθηκαν των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ του 1929, και την άνοδο του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη.
Η σημερινή πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν διαφέρει και πολύ από τα ταραγμένα χρόνια του περασμένου αιώνα που μας οδήγησαν εδώ. Η έλλειψη εμπιστοσύνης που χαρακτήριζε τον κάθε πρωτόγονο για την γειτονική του φυλή, αυτή η δυσπιστία που νομίζαμε πως είχαμε ξεπεράσει χάρη σε ψηφίσματα, σε αμνηστίες και στους διεθνείς οργανισμούς μας που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγυρίζει μαζί με την κρίση. Που και αυτή με τη σειρά της εξελίσσεται ραγδαία σε πόλεμο.
Τα σημάδια των καιρών μας προειδοποιούν! Οι εποχές που ζούμε ευνοούν και προωθούν την άνθιση του ολοκληρωτισμού. Ο ολοκληρωτισμός έχει πολλές μορφές, υπάρχει ο κρατικός ολοκληρωτισμός, του κεφαλαίου, της θρησκείας, ενός πολιτιστικού ρεύματος, της κοινωνικής άποψης. Η κοινωνική καταστροφή αυξάνει το αγελαίο ένστικτο. Η έλλειψη προσανατολισμού αντισταθμίζεται με το αρχέτυπο ένστικτο επιβίωσης. Κάθε λαός που βρίσκει τον εαυτό του σε συνθήκες απόγνωσης, πανικού και φόβου, έλκετε από σύμβολα της τάξης και από «εθνοσωτήρες», από ολοκληρωτικά μοντέλα που θα επιλύσουν τα προβλήματα του ελευθερώνοντας τον από τις ευθύνες του. Σε τέτοιες συνθήκες διάχυτου φόβου το άτομο εξαφανίζεται ολοκληρωτικά.
Νέα ρεύματα ιδεών εμφανίζονται διαρκώς στην ιστορία. Η ανθρώπινη όμως αισιοδοξία και βιασύνη έχει την τάση να μετατρέπει τις ιδέες αυτές σε «σωτήριο» σχέδιο, που με τη σειρά του απέχει πολύ από την αρχική ιδέα από την οποία εμπνεύστηκε. Αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης είναι ότι το μεγάλο αυτό σχέδιο αποτυγχάνει - και μοναδική αιτία για αυτό είναι ότι ο άνθρωπος είναι μια αποτυχία! Γι’ αυτό το μόνο που έχουμε ανάγκη είναι η κοινή λογική για να αρχίσουμε να διορθώνουμε τον εαυτό μας. Συμπερασματικά θα ήταν επιθυμητό πλέον να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε πια να βασιζόμαστε σε ξενόφερτες πολιτικές αυθεντίες και σε μικροκομματικά συμφέροντα. Θα έπρεπε να μας έχει γίνει αντιληπτό ως τώρα πως το πνεύμα ενός έθνους μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο με αλλαγή στη στάση των ατόμων που το αποτελούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου